Interview GKA-Jongere Soukaina Badou over 2020: Onzekerheid over de toekomst
Met grote verwachtingen nam Soukaina Badou vorig jaar november zitting in de GKA-Jongerenraad. Dit laatste studiejaar zou háár jaar worden: een periode waarin ze ‘ja’ ging zeggen tegen elke kans die voorbij kwam, waarin ze zou laten zien wat ze allemaal geleerd had. Het liep anders. “Alles waarvoor ik zo hard gewerkt had, werd abrupt afgebroken. Dat was erg teleurstellend.”
De GKA-Jongerenraad geeft gevraagd en ongevraagd advies aan het programma Gelijke Kansen. Ook treden de jongeren op bij bijeenkomsten in het land en dragen ze bij aan beleidsontwikkeling. Soukaina is één van hen. Deze zomer is ze afgestudeerd in Contemporary Social Problems aan de Universiteit Utrecht. Een diploma-uitreiking heeft ze nog niet gehad: die is door COVID-19 al twee keer uitgesteld. Maar dat vindt ze niet het meest frustrerende van het afgelopen jaar. Los van de onzekerheid die de maatregelen met zich meebrengen, is ze een ander probleem tegen het lijf gelopen.
Overgang van student naar young professional is een grote stap
“Ik had voor mezelf bedacht hoe ik me ging oriënteren op een baan of een vervolgstudie, wie ik wilde spreken”, vertelt Soukaina. “Dat kon allemaal niet. Ik heb me niet kunnen profileren zoals ik wilde, ging van superdruk naar thuiszitten. Nu weet ik niet goed wat ik te bieden heb en naar de praktijk kan brengen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt had – projecten, evenementen – werd abrupt afgebroken. Dat was erg teleurstellend. Ik had me zo voorgenomen om alles erin te stoppen wat ik kon en daar de vruchten van te plukken.”
Ik had me zo voorgenomen om alles erin te stoppen wat ik kon en daar de vruchten van te plukken.
Ook in haar omgeving zag ze hoeveel spanningen de lockdown met zich meebracht. Soukaina: “In deze fase van je leven moet je jezelf echt gaan bewijzen. De overgang van student naar young professional is een grote stap. Helemaal als je het gevoel hebt dat je niet in zicht bent.” Ook thuis heerste opeens een andere dynamiek. Haar broertje schakelde over op thuisonderwijs, de rest van het gezin begon thuis te werken. “Dat was echt even zoeken.”
Hulp bij studiekeuze voor middelbare scholieren
Een goed netwerk helpt, zag ze bij andere studenten. Medestudenten van wie de ouders in het vak zaten, vonden wél een stageplek, in tegenstelling tot anderen. “Het maakt toch heel erg uit wie er in je broekzak zitten om in zo’n crisissituatie aan de bak te komen.” Eenzelfde verschil in de invloed en betrokkenheid van ouders zag ze in de pilot die ze met andere jongeren vanuit de GKA-Jongerenraad heeft voorbereid. De pilot moet jongeren in de hoogste klassen van havo en vwo helpen bij het kiezen van een vervolgstudie.
“De ene ouder bemoeit zich helemaal tegen zo’n studiekeuze aan, de andere helemaal niet. Dat compenseer je door leerlingen er zelf over na te laten denken. Óók de leerling die geneeskunde gaat studeren omdat zijn vader arts is. Terwijl dat voor hemzelf misschien wel helemaal niet de juiste keuze is.” Ook scholen gaan heel verschillend met het thema om. Toch denkt Soukaina dat de schoolarena de beste plek is om zo’n gesprek te voeren. “Scholen zijn er al mee bezig. Het kan alleen vaak nog beter.”
Het maakt toch heel erg uit wie er in je broekzak zitten om in zo’n crisissituatie aan de bak te komen.
De pilot is uitgesteld, omdat de GKA-Jongerenraad hem graag ín het klaslokaal wil uitvoeren. Uit gesprekken met decanen bleek namelijk dat leerlingen door digitale uitleg nauwelijks geïnspireerd raken. “Het gaat bij open dagen vaak om de ervaring, het gevoel dat je krijgt. Bovendien raken leerlingen gedemotiveerd, omdat ze al zoveel online lessen hebben. Dit is een onderwerp dat zo op gevoel speelt, dat kan haast niet online.”
Blij met alle aandacht voor persoonlijke ontwikkeling
Soukaina wacht met de pilot tot jongeren weer samen mogen komen om te werken aan hun persoonlijke en professionele ontwikkeling; een thema waar haar aandacht toch al sterk naar uitgaat. “In coronatijd is de sociaalemotionele ontwikkeling van kinderen en jongeren heel belangrijk gebleken, maar het heeft geen prioriteit meer. Het debat gaat eigenlijk alleen nog over het inhalen van cognitieve achterstanden. De sociaalemotionele ontwikkeling is naar de achtergrond verdwenen.”
Toch is ze blij met alle aandacht die kansengelijkheid nu krijgt. “De afgelopen jaren had ik het gevoel steeds in dezelfde cirkeltjes te zitten met mensen die dit thema belangrijk vinden. Nu is het heel groot geworden. Het krijgt de aandacht die het verdient. Ik hoop dat we heel erg kunnen profiteren van het feit dat iedereen gezien heeft dat dit een enorme impact heeft.”