Hoe beleven onze jongeren de coronacrisis?
Na enkele weken quarantaine delen de jongeren van de Jongerenraad hun inzichten en verhalen rondom onderwijs op afstand. Tijdens de coronacrisis hebben zij binnen hun eigen netwerk verhalen verzameld. Bij hun ouders, broertjes, zusjes en andere familieleden, maar ook bij hun studiegenoten, buren, oud-leraren en kennissen. De komende paar weken komen alle 14 jongeren aan het woord om hun bevindingen te delen. Hoe gaan ouders om met thuisonderwijs? Wat doet onderwijs op afstand met de prestaties van leerlingen? Welke onverwachte effecten heeft onderwijs op afstand? Hieronder leest u de eerste drie verhalen.
'Help ouders in de ondersteuning van hun kinderen' - Fernon
De coronacrisis vraagt nogal wat aanpassingsvermogen, van zowel ouders en leraren als de leerlingen zelf. Fernon (21) ziet daarin een paar opvallende zaken. “Ik merk dat ouderenbetrokkenheid veel beter is geworden in mijn omgeving. Wat mij opvalt, is dat er veel leuke initiatieven zijn gekomen gericht op leerlingen. Wat ik heel erg mis, is de begeleiding naar de ouders toe. Ik merk dat ze wel willen helpen, maar dat ze het moeilijk vinden om hun zoon of dochter te helpen. Dat zie ik ook bij mijn moeder. Zij begeleidt mijn broertjes van 4 en 8 jaar oud."
"Ouders willen hun zoon of dochter graag helpen, maar ze vinden het moeilijk."
Handboek voor ouders in hun moedertaal
"Ik zou graag zien dat scholen een handboek of korte cursus aanbieden voor ouders in hun moedertaal voor de ondersteuning van hun kinderen. Dat is voor nu tijdens de coronacrisis nuttig, maar ook op de lange termijn. Nu is het juiste moment om die ouderbetrokkenheid te vergroten.”
'Positief effect van de coronacrisis: pauze van prestatiedruk' - Lisa
Lisa (19) heeft een tussenjaar. Haar reis naar Costa Rica ging niet door vanwege corona. Nu geeft ze bijles aan middelbarescholieren. “Het geven van bijles deed ik al een tijdje bij de organisatie waarvoor ik werk. Het enige vervelende van het vanuit huis werken, is dat ik bij het geven van uitleg niet kan tekenen. Dat is nu een stuk moeilijker.” Wat valt haar verder op van de coronacrisis? “Als ik een beetje relativeer: ik ben blij dat er nu rust is in de hoofden van de leerlingen vanwege prestatiedruk. Zelf vond ik school altijd super stressvol. Het was een soort bubbel waar je in leefde, waarbij je altijd onder druk stond. Wat dat betreft, heeft de coronacrisis een positief effect: leerlingen hebben nu een pauze van de prestatiedruk.”
"Blij dat er rust is in de hoofden van leerlingen."
Leraar ervaart constante bereikbaarheid als stressvol
Lisa heeft ook contact met een oud-leraar, die wel extra druk voelt. “Hij werkt via een app die de school zelf heeft ontworpen. Hij ervaart dat deze altijd ‘aan’ moet staan. Dus je hebt je lessen, maar hierbuiten moet je constant bereikbaar zijn voor vragen van de leerlingen. Dit ervaart hij als erg stressvol. Er is bijna geen tijd voor een pauze, want hij geeft een les online, belt, geeft online antwoorden, kijkt opdrachten na, en dat gaat door tot in de avond.”
'Bang dat mijn droom in duigen valt' - Cagri
“Soms ben ik gewoon bang dat mijn droom in duigen valt. Ik kom niet uit een milieu waarin al je familie, kennissen en vrienden hoger opgeleid zijn. Ik heb keihard moeten werken om te komen waar ik nu ben, van MBO naar universiteit.” Çagri Ekmen studeert aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Net toen hij zijn laatste tentamens voor de pre-master Bestuurskunde zou gaan maken, werd onderwijs op afstand ingevoerd.
Zorgen over de toekomst
“Ik maak me echt zorgen en ik merk dat ik niet de enige ben. Wat betekent dit voor onze tentamens? Kunnen we straks later beginnen met werken? Hoe ziet de arbeidsmarkt er überhaupt uit? En dan zit ik nu op de universiteit, laat staan op het MBO. Niemand kan iets doen aan deze omstandigheden maar het heeft wel gevolgen. Ik moet lenen voor mijn studie, nu mijn studie misschien langer duurt bestaat de kans dat mijn schuld veel groter wordt. Dat kan ik me niet veroorloven. Ik heb het altijd zelf gedaan, maar nu ik er bijna ben heb ik ook wel een beetje het gevoel dat ik er alleen voor sta.”