Aandacht geven aan verschillen

We zijn allemaal gelijk. Huidskleur, afkomst, handicap, (financiële) achtergrond of seksuele voorkeur; het maakt geen verschil. Of toch wel? Krijgen we allemaal wel dezelfde kansen in het leven?

Werk hard en werk met je hart

Gelijke kansen voor Ibrahim en Pieter?

Stel je voor: Ibrahim is 17 jaar. Hij woont in een achterstandswijk samen met zijn moeder en twee jongere zusjes. Zijn moeder spreekt slecht Nederlands en het gezin leeft van een bijstandsuitkering. Ibrahim ziet zijn vrienden uit de buurt blowen en rondhangen als hij thuiskomt van school. Hij doet dit jaar eindexamen vwo en staat gemiddeld een 8. In zijn vrije tijd trapt hij graag een balletje op het plein, of helpt hij zijn buren. 

Dan is daar Pieter. Hij woont in Bussum met zijn ouders. Zijn vader is consultant, zijn moeder werkt als tandarts. Pieter zit op hockey en speelt saxofoon. Hij krijgt elke woensdag bijles en als hij een toets heeft, overhoren zijn ouders hem. Ook hij staat gemiddeld een 8 op het vwo.

Maar is de ene 8 dezelfde als de andere?

Werk hard en werk met je hart

In Californië denken ze van niet. ‘Werk hard én werk met je hart’, is het motto van de University of California Los Angeles (UCLA), en dat voel je. UCLA is niet zomaar een universiteit; alleen de beste en meest gemotiveerde studenten vinden er een plek. 

Strenge selectie

In Nederland geldt met name je diploma. In Californië is dat anders. Toekomstige studenten volgen daar een zware toelatingsprocedure die lijkt op een sollicitatie. Het mooie is dat er met iedere aanmelder persoonlijk gesproken wordt. Er wordt gekeken naar de persoonlijke omstandigheden. 

Achtergrond

Een jongere met mooie cijfers uit Beverly Hills heeft een andere jeugd gehad dan een latino-jongere uit een arme buitenwijk van Los Angeles. Daar is aandacht voor. Wie ben je? Wat is je achtergrond? Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan? Wat zijn je cijfers? Je ambities? En waarom wil je zo graag studeren?  

Dat Amerikaanse jongeren willen studeren, staat vast. Ze zijn zich bewust dat onderwijs de sleutel is tot een kansrijke toekomst.

Veranderingen in de bevolking

Tegelijkertijd verandert de samenstelling van de bevolking. In Californië groeit bijvoorbeeld het aandeel latino’s. Daar kun je je ogen voor sluiten, maar beter is om te zien dat dit gebeurt en er iets mee te doen. Hoe kun je deze groep mensen een kans geven op een mooie toekomst? 

Aandacht voor iedereen

Datzelfde geldt voor mensen met een handicap, een andere afkomst, een andere seksuele voorkeur of mensen die uit een  familie komen waar niemand gestudeerd heeft. Bij UCLA is er actief aandacht voor al deze mensen. Juist door verschillen te zien en te benoemen, mogen mensen zijn wie ze zijn.

Begeleiding

Dat begint al voor de start van de studie. Jongeren met interesse volgen bijvoorbeeld een summerschool waar ze proeven van de universiteit: ze volgen lessen, luisteren naar professoren, spreken met anderen. Dat smaakt naar meer. Eenmaal toegelaten wordt er actief begeleiding aangeboden, niet pas als een student dreigt uit te vallen. 

Er verschillende programma’s waar minderheden  elkaar kunnen ontmoeten. Omdat armoede een groot probleem is, bestaan er allerlei beurzen en zijn er initiatieven zoals gratis eten in restaurants. Ook is er een familiecentrum waar familieleden informatie krijgen over de studie. 

Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk is overigens een mooi onderdeel van de toelatingsprocedure. Omdat het helpt om toegelaten te worden, zijn de jongeren allemaal actief als vrijwilliger. Eenmaal begonnen, blijven ze dat doen en geven ze terug aan de maatschappij.

Trots op hun achtergrond

De verschillen tussen studenten staan niet op zichzelf: hetzelfde geldt voor het personeel. En iedereen is trots op zijn of haar afkomst. Wanneer studenten zich bijvoorbeeld voorstellen, benoemen ze hun achtergrond. 

Dat gaat als volgt: aangenaam, ik ben Monaïm Benrida, projectleider Gelijke Kansen  bij het Ministerie van OCW. Ik ben Nederlander van Marokkaanse afkomst. Zien jullie het voor je in Nederland? Dat is de visie van UCLA: juist door aandacht te geven aan verschillen, zorg je voor gelijkheid.